Przejdź do treści

Wstąpienie w najem po śmierci najemcy

Przepisy kodeksu cywilnego przewidują możliwość wstąpienia w stosunek najmu po śmierci najemcy lokalu mieszkalnego. Najemcami danego lokalu w takich okolicznościach stają się następujące osoby:

  • małżonek najemcy, jeżeli nie jest współnajemcą lokalu,
  • dzieci najemcy i jego współmałżonka,
  • inne osoby, wobec których najemca był obowiązany do świadczeń alimentacyjnych,
  • osoba, która pozostawała faktycznie we wspólnym pożyciu z najemcą.

W każdym wypadku warunkiem wstąpienia w stosunek najmu po zmarłym najemcy jest stałe zamieszkiwanie z tym najemcą w danym lokalu do chwili jego śmierci.

Osoba wstępująca w stosunek najmu po śmierci dotychczasowego najemcy może najem wypowiedzieć, także wówczas, gdy umowa była zawarta na czas oznaczony.

Jeżeli wstąpienie w stosunek najmu w/w osób jest kwestionowane przez wynajmującego, istnieje możliwość skutecznej obrony swoich praw w toku postępowania sądowego, w szczególności poprzez wystąpienie z pozwem o ustalenie istnienia stosunku najmu.

W orzecznictwie ukształtowało się jednak stanowisko, zgodnie z którym niedopuszczalne jest wstąpienie w stosunek najmu lokalu socjalnego po zmarłym najemcy takiego lokalu. Osobiście nie podzielam tego poglądu, mając jednak na uwadze, iż został on utrwalony uchwałą Sądu Najwyższego, należy mieć go na uwadze analizując stan prawny w przedstawionym zakresie.    


Podoba Ci się artykuł? Udostępnij:

11 komentarzy do “Wstąpienie w najem po śmierci najemcy”

  1. Proste i zwięzłe wyjaśnienie zagadnienia. Czy spotkała się Pani z problemami w dowodzeniu faktu pozostawania faktycznie we wspólnym pożyciu przez osobę, która chciała wstąpić w stosunek najmu?

  2. Bardzo Pani dziękuję. Takie komentarze są dają mi jeszcze więcej motywacji do prowadzenia bloga. Zachęcam też Panią i pozostałych Czytelników do dzielenia się ze mną zagadnieniami, które są dla Państwa szczególnie interesujące, żebym mogła je poruszać na blogu.

  3. Dziękuję za komentarz.

    Ocena możliwości dowodowych tej okoliczności zależeć będzie w każdym wypadku od stanu faktycznego konkretnej sprawy.

    Osobiście okoliczność pozostawania we wspólnym pożyciu wykazywałabym przede wszystkim poprzez przesłuchanie samej osoby zainteresowanej (czyli strony postępowania) i świadków, którymi mogą być np. sąsiedzi (widzą kto, jak często i z jakich przyczyn korzysta z lokalu) lub członkowie rodziny, czy znajomi strony (od samego zainteresowanego wiedzą, gdzie mieszka(ł), może nawet go tam odwiedzali).

    Dowodami może być również wszelkiego rodzaju korespondencja (np. listy, rachunki) kierowana do strony na ów adres jako adres jej zamieszkania.

    Pośrednim dowodem może być także zaświadczenie o zameldowaniu.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *